
„Śnieg” – I. Salach
Przez styczniową nockę całą
dużo śniegu napadało.
To uciecha jest dla dzieci,
patrzcie z nieba puszek leci.
Zabierzemy łyżwy, sanki,
ulepimy dwa bałwanki.
Koleżanki z koleżkami
będą rzucać się śnieżkami.
„Zima, zima, pada śnieg”
Zima, zima, zima,
Pada, pada śnieg.
Jadę, jadę w świat sankami,
Sanki dzwonią dzwoneczkami:
Dzyń, dzyń, dzyń!·
Dzyń, dzyń, dzyń!·
Dzyń, dzyń, dzyń!
Jaka pyszna sanna,
Parska raźno koń,
Śnieg rozbija kopytami.
Sanki dzwonią dzwoneczkami:
Dzyń, dzyń, dzyń!·
Dzyń, dzyń, dzyń!·
Dzyń, dzyń, dzyń!
Zasypane pola,
Śniegu cały świat.
Biała droga hen przed nami,
Sanki dzwonią dzwoneczkami:
Dzyń, dzyń, dzyń!·
Dzyń, dzyń, dzyń!·
Dzyń, dzyń, dzyń!