PLAN PRACY DYDAKTYCZNO-WYCHOWAWCZEJ-LISTOPAD

• Wdrażanie do ubierania się zgodnie z porą roku.

  Rozwijane sprawności manualnej podczas przewlekania sznurówki przez dziurki, zapinanie guzików.

  Kształtowanie umiejętności prawidłowego, samodzielnego nakładania butów i ubrań wierzchnich.

  Rozwijanie sprawności manualnej podczas klejenia, lepienia.

  Rozwijanie sprawności w posługiwaniu się nożyczkami – próby cięcia po linii prostej.

  Zachęcanie do zabaw na świeżym powietrzu jako warunku zdrowia i odporności.

  Zwracanie uwagi na zmiany zachodzące w środowisku przyrodniczym w związku ze zmianą pory roku.

  Zapamiętanie cech typowych dla późnej jesieni: szarugi jesienne, słota.

  Wdrażanie do bezpiecznej zabawy z wykorzystaniem sprzętu jordanowskiego w ogrodzie przedszkolnym.

  Rozwijanie umiejętności klasyfikowania według dwóch cech, przeliczania oraz porządkowania zbiorów.

  Rozwijanie analizy i syntezy słuchowej sylabowej; wyodrębnianie pierwszej sylaby; łączenie nazw zaczynających się taką samą sylabą, przeliczanie sylab w wyrazach.

  Kształcenie umiejętności uważnego słuchania utworów literackich.

  Kształtowanie umiejętności globalnego czytania wyrazów: mama, tata.

  Nauka piosenek i pląsów.

  Wdrażanie do udziału w zabawach muzyczno-rytmicznych przy piosenkach znanych dzieciom.

  Rozbudzanie ciekawości poznawczej – poznanie zawodów krawca, szewca, malarza, ich roli w życiu społecznym.

  Budzenie zainteresowania zabytkami lokalnymi (pomnikami).

  Rozwijanie postawy szacunku do innych osób – dzieci i dorosłych;

  Wdrażanie do używania zwrotów grzecznościowych w sytuacjach wymagających przeproszenia i przyjęcia konsekwencji swojego zachowania.

  Zachęcanie do szukania wsparcia w sytuacjach dla dziecka trudnych.

  Wdrażanie do panowania nad emocjami, zwłaszcza trudnymi.

Moja wesoła rodzinka

sł. Stanisław Karaszewski, muz. Tomasz Strąk

1. My rodzinę dobrą mamy,

zawsze razem się trzymamy.

I choć czasem czas nas goni,

my jak palce jednej dłoni.

Ref.: Mama, tata, siostra, brat i ja –

to mój mały świat.

Dużo słońca, czasem grad,

to wesoły jest mój świat.

2. Mama zawsze kocha czule,

ja do mamy się przytulę.

Tato kocha, lecz inaczej,

uspokaja, kiedy płaczę.

Ref.: Mama, tata…

3. Gdy napsocę i nabroję,

siedzę w kącie, bo się boję.

Tata skarci, pożałuje,

a mamusia pocałuje.

Ref.: Mama, tata…

4. Kiedy nie ma taty, mamy,

wszyscy sobie pomagamy.

I choć sprzątać nie ma komu,

jest wesoło w naszym domu.

Ref.: Mama, tata…

Dola parasola

Hanna Łochocka – wiersz

Stał parasol koło ściany przekrzywiony,

zapłakany chlip, chlip, chlip…

Nos drewniany wygiął w rurkę,

a łzy w koło ciekną ciurkiem kap, kap, kap…

Dzisiaj słota, kapuśniaczek nie dziwota, że ja płaczę.

Nosa wytrzeć też nie mogę, muszę płakać na podłogę.

W każdą pluchę, zawieruchę nie ma na mnie nitki suchej.

Potem w kącie stoję co dzień chciałbym wyjść i przy pogodzie.