1. Jak powstaje książka?
2.Na łące
3.Mama i tata
4.Moje zwierzątko
Wdrażanie do właściwego ubierania się zgodnego z temperaturą i warunkami atmosferycznymi na dworze.
Zachęcanie do zabaw na świeżym powietrzu jako warunku zdrowia i odporności.
Zachęcanie do zachowań proekologicznych.
Zwracanie uwagi na zmiany zachodzące w środowisku przyrodniczym w związku ze zmianą pory roku.
Zachęcanie do domagania się czytania dzieciom książek.
Wdrażanie do opieki nad zwierzętami domowymi.
Wdrażanie do bezpiecznej zabawy ze zwierzętami.
Poznanie mieszkańców łąki.
Wdrażanie do okazywania szacunku członkom rodziny.
Wdrażanie do bezpiecznej zabawy z wykorzystaniem sprzętu jordanowskiego w ogrodzie przedszkolnym.
Rozwijanie umiejętności przeliczania oraz porządkowania zbiorów.
Rozwijanie umiejętności orientowania się w przestrzeni i w schemacie własnego ciała.
Rozwijanie analizy i syntezy słuchowej.
Rozwijanie percepcji słuchowej na materiale symbolicznym.
Kształtowanie umiejętności odczytywania instrukcji obrazkowej – kolejność czynności.
Kształtowanie umiejętności odczytywania sekwencji obrazkowych.
Kształcenie umiejętności uważnego słuchania utworów literackich.
Nauka piosenek i pląsów.
Wdrażanie do udziału w zabawach muzyczno-rytmicznych przy piosenkach znanych dzieciom.
Wdrażanie do pamiętania o bliskich z okazji różnych świąt.
„Jesteś mamo skarbem mym”
Kiedy mija noc i dzień nastaje,
Zawsze mówisz mi – witaj kochanie.
Po czym tulisz mnie, czule całujesz,
Więc zaśpiewam Ci, to co ja czuję.
Proszę otwórz serce swe,
Niech w nie wpadną słowa te,
Które Tobie teraz ja,
Podarować właśnie chcę.
Jesteś mamo skarbem mym,
Kocham Ciebie z całych sił.
Jesteś wszystkim tym co mam,
Wszystko Tobie jednej dam. (2x)
Kiedy mija dzień i noc nastaje,
Mówisz – miłych snów, moje kochanie.
Po czym tulisz mnie, czule całujesz,
Więc zaśpiewam Ci, to co ja czuję.
Proszę otwórz serce swe,
Niech w nie wpadną słowa te,
Które Tobie teraz ja,
Podarować właśnie chcę.
Jesteś mamo skarbem mym,
Kocham Ciebie z całych sił.
Jesteś wszystkim tym co mam,
Wszystko Tobie jednej dam. (2x)
„Pierwszy motylek”
Władysław Broniewski
Pierwszy motylek wzleciał nad łąką,
w locie radośnie witał się ze słonkiem.
W górze zabłądził w chmurkę i mgiełkę
sfrunął trzepocząc białym skrzydełkiem.
A gdy już dosyć miał tej gonitwy
pytał się kwiatków, kiedy rozkwitły?
Pytał się dzieci, kiedy podrosły?
Tak mu upłynął pierwszy dzień wiosny.
